W trakcie poprzednich wykładów zapoznaliśmy się z wieloma osobami, którym bliska była idea…
Czytaj więcejCzytelnia
List Pasterski
O POŚWIĘCENIU SIĘ NAJŚWIĘTSZEMU SERCU JEZUSOWEMU JEDNOSTEK I RODZIN.
Józef Sebastian z Bożego miłosierdzia i łaski św. Stolicy Apostolskiej Biskup przemyski
o. ł. Wielebnemu Duchowieństwu i Ukochanym Wiernym swej dyecezyi
pozdrowienie w Panu i błogosławieństwo pasterskie.
Z Matką Szczęsną Niemiec, byłą przełożoną generalną Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, rozmawia Mariusz Kamieniecki
Z siostrą Serafią Pajerską, sercanką, rozmawia ks. Janusz Moskala
W trakcie poprzednich wykładów zapoznaliśmy się z wieloma osobami, którym bliska była idea wynagrodzenia. Zostałam zaproszona, by przedstawić, jak ów rys kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa był obecny w nauczaniu gorliwego promotora tegoż nabożeństwa, św. Józefa Sebastiana Pelczara.
Nie wchodząc w szczegóły biograficzne, przypomnę tylko, iż św. Józef Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 r. w podkarpackim miasteczku Korczyna k. Krosna. Rodzice, widząc nieprzeciętne zdolności syna, po dwóch latach nauki w korczyńskiej szkole ludowej posłali go do Rzeszowa, do szkoły głównej, a następnie do gimnazjum. Po ukończeniu szóstej klasy wstąpił do niższego seminarium, zaś w roku 1860 rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.
Od czasu do czasu zdarza mi się spotkać z głoszoną jako pewnik tezą, iż kult Najświętszego Serca Jezusowego, osiągnąwszy swe apogeum na przełomie XIX i XX w., wewnętrznie się "wypalił" tak, że dla dzisiejszego człowieka przedstawia się jako coś anachronicznego, a przez to mało pociągającego.
I owszem, trudno nie zgodzić się z tym, ze każda epoka ma sobie właściwą wrażliwość i że każda forma pobożności tę wrażliwość epoki odbija. Nie należy jednak zapominać, że z samej definicji „forma” oznacza kształt, a nie istotę rzeczy. Z faktu, że wiele osób mogą razić tandetne "odpustowe" obrazy Serca Pana Jezusa, czy nazbyt ckliwe pieśni doń skierowane, nie płynie bynajmniej wniosek, że przeżyło się to, co stanowi o wartości tej formy kultu.
Nie byłoby żadnej z obecnych tu dziś sióstr sercanek, gdyby Bóg w sercu jednego człowieka, otwartym na działanie łaski, nie rozpalił szczególnego charyzmatu – miłości i czci dla Najśw. Serca Pana Jezusa. Chodzi oczywiście o osobę naszego św. Założyciela, Józefa Sebastiana Pelczara.
