18 lutego – Powołanie i pierwsze lata życia zakonnego bł. M. Klary

Trwa nowenna przed 160. rocznicą urodzin bł. M. Klary Szczęsnej, Współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Sercanek. W każdym miesiącu podejmujemy refleksję nad jednym z  aspektów duchowości Błogosławionej.

(…) Ludwika Szczęsna 8 grudnia 1886 r. rozpoczęła nowicjat w Zgromadzeniu Sług Jezusa  pod imieniem Honoraty [1]. Odbywała go szyjąc w pracowni krawieckiej. Istnienie takiej pracowni było bardzo korzystne dla Zgromadzenia, gdyż pozwalało ukryć prawdziwy cel częstych wizyt licznych interesantek i nie budziło podejrzeń władz rosyjskich. Już wtedy dała się poznać s. Honorata Ludwika od najlepszej strony: „Była nadzwyczajnie posłuszna. Miała dużo prostoty i pogody, była cicha, pełna miłości dla wszystkich (...) Te cnoty i zalety zewnętrzne czyniły z niej bardzo miłą i ujmującą siostrę oraz bardzo dobrze wpływającą na służące”.

Po roku nowicjatu złożyła tzw. obietnicę wierności, a po następnych dwu latach, tzn. 8 grudnia 1889 r. – pierwsze śluby. Prawdopodobnie w 1888 r., jeszcze podczas trwania nowicjatu, wysłano ją na placówkę do Lublina, gdzie również prowadzono oficjalną pracownię krawiecką i zakonspirowaną pracę wśród służących. S. Ludwika oddawała się gorliwie tej pracy, aż zwróciła na siebie uwagę władz rosyjskich (…).

[1] Sługi Jezusa otrzymywały imię zakonne, ale w praktyce posługiwano się raczej imieniem chrzestnym.