Uwierzmy Miłości
„O święta duszo! Na twoje spotkanie wychodzą wszyscy mieszkańcy nieba, aniołowie się weselą, a Najchwalebniejsza Trójca zaprasza ciebie: Pozostań z nami na wieki!” – te słowa antyfony o bł. Matce Klarze Szczęsnej oddają istotę nabożeństwa upamiętniającego ostatnie chwile jej życia i przejście z ziemi do nieba. Transitus ku czci błogosławionej sercanki odbył się 6 lutego 2025 r. w kościele Najśw. Serca Pana Jezusa w Krakowie.
W dniach od 29 stycznia do 6 lutego w sercańskiej świątyni przy ul. Garncarskiej trwała nowenna przed liturgicznym świętem bł. Współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Sercanek.
W wigilię tego dnia podczas wieczornej celebracji siostry odczytały słowo Boże ukazujące duchowe piękno bł. Matki Klary Szczęsnej.
„Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim” – te słowa św. Jana Apostoła (1 J 4, 7-16) obrazują początek drogi powołania pierwszej sercanki, która poznała i uwierzyła miłości Bożego Serca, dlatego oddała się jej całkowicie, oraz kres tej ziemskiej pielgrzymki, który był jednoznacznym potwierdzeniem, że bł. Matka Klara do końca wytrwała w Bożej miłości. Wspominają o tym siostry, które w Kronice Zgromadzenia tak opisały ostatnie chwile jej życia:
„Matka Klara Ludwika Szczęsna zmarła świętą śmiercią. Cierpiała bardzo, ale do końca przytomna, budowała swoją prawdziwie świętą cierpliwością. Ustawicznie łączyła swoje cierpienia z cierpieniami Pana Jezusa. Prawdziwa Matka, kochająca bardzo swoje Zgromadzenie”.
Po liturgii słowa podczas śpiewu antyfony ku czci Błogosławionej o. dr Radosław Kramarski OFMConv przeszedł wraz z siostrami w uroczystej procesji do kaplicy relikwii Założycieli Zgromadzenia. Wspólnej modlitwie towarzyszyła świeca symbolizująca żarliwość bł. Matki Klary w głoszeniu chwały Serca Jezusowego.
Nabożeństwo zakończyło się błogosławieństwem i pieśnią oraz indywidualnym nawiedzeniem kaplicy, w której od 30 lat przechowywane są doczesne szczątki bł. Matki Klary Szczęsnej.
