„Uczniowie w chwili uniesienia słyszą wezwanie Ojca, aby słuchali Chrystusa, zaufali Mu bez reszty i uczynili Go <centrum> swojego życia” – czytamy w Adhortacji Apostolskiej Vita Consecrata papieża Jana Pawła II. Te słowa, ukazujące ewangeliczne przesłanie tajemnicy przemienienia Jezusa na Górze Tabor, wyrażają jednocześnie istotę sercańskiej uroczystości, która miała miejsce 6 sierpnia 2024 r. w domu nowicjatu w Przemyślu. Tego dnia, w liturgiczne święto Przemienienia Pańskiego, trzy siostry: s. Cecylia – Anita Leśniak, s. Hanna – Aneta Bik i s. Joanna – Jolanta Wasąg ślubowały Bogu na jeden rok czystość ubóstwo i posłuszeństwo w Zgromadzeniu Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego.
Po dwóch latach formacji pod kierunkiem m. mistrz. Sancji Mazur siostry złożyły pierwszą profesję na ręce m. gen. Olgi Podsadniej w kaplicy domu nowicjatu w obecności ks. Józefa Treli i ks. dra Marka Wojnarowskiego, a także wobec zgromadzonych sióstr i swoich bliskich.
„Jaki związek ma tajemnica Przemieniania Pańskiego ze ślubami zakonnymi?” – pytał w homilii Ksiądz Józef. „<To Ty jesteś moim umiłowanym dzieckiem> – Jezus potrzebował, podobnie jak i my, usłyszeć, że jest umiłowany. Drogie Siostry, jesteście umiłowane przez Pana i zaproszone, <aby z Nim być> – to jest pierwsze, a dopiero potem jest misja. Ważna jest zewnętrzna posługa, ale istota leży gdzie indziej. Przez śluby wchodzicie w relację oblubieńczą z Jezusem, aby będąc z Nim, dzielić się owocami tej więzi z innymi poprzez apostolstwo” – podkreślił celebrans.
Ks. Józef Trela zaznaczył również, że „przez życie zakonne nie można iść na skróty, bo jeśli zabraknie trwania przy Jezusie, wówczas pełniona misja nie przyniesie dobrych owoców”.
Po homilii i wspólnie wyśpiewanym Hymnie do Ducha Świętego siostry, trzymając w dłoni zapaloną świecę, odczytały formułę ślubów i złożyły ją na ołtarzu, na znak łączności z Najświętszą Ofiarą Chrystusa. Przyjęły także welony, zakonne krzyże i Konstytucje Zgromadzenia, aby poprzez noszenie zewnętrznych oznak konsekracji i znajomość prawa zakonnego mogły w pełni uczestniczyć w duchowych dobrach sercańskiej rodziny zakonnej. Przed końcowym błogosławieństwem wszyscy zgromadzeni wyśpiewali Magnificat, dziękując za dar powołania Sióstr Neoprofesek.
W uroczystości wzięły również udział: s. as. Sarafia Pajerska, s. mistrz. Ligia Bender i s. mistrz. Liliana Mozdyniewicz oraz s. przeł. Rafała Golonka wraz z s. Patrycją Łatką i s. Andreą Szokierą z Kamesznicy, a także siostry misjonarki: s. przeł. Maria Elżbieta Potrykus z Argentyny oraz s. Clara Mérida Linares, s. Maria Rosa Rodríguez Arias i s. Teresa Villca Rosas z Boliwii i siostry z przemyskiej wspólnoty wraz z s. przeł. Marianną Łaciną.
Radosne świętowanie zakończyło się uroczystym obiadem, podczas którego s. Cecylia, s. Hanna i s. Joanna wyraziły swoją wdzięczność wobec Boga i Zgromadzenia, a także wobec kapłanów i swoich bliskich za dar modlitwy i troski o ich duchowy rozwój na większej chwały Bożego Serca.
Tego samego dnia podczas porannej ceremonii obłóczyn s. Paulina Niechaj rozpoczęła formację nowicjacką, przyjmując strój zakonny oraz medalion z wizerunkiem Bożego Serca i różaniec na znak oddania się pod szczególną opiekę Matki Najświętszej. Za patrona życia zakonnego obrała sobie św. Pawła Apostoła, którego uroczystość przypada 29 czerwca.
Drogim Siostrom życzymy, aby umocnione tajemnicą Przemieniania Pańskiego i wsparte opieką Maryi, Dziewicy Niepokalanej, stawały się świadkami miłości Bożego Serca wszędzie tam, gdzie będą posłane.