ZGROMADZENIE SŁUŻEBNIC NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO
DOM GENERALNY
ul. Garncarska 24
31-115 Kraków
generalat@sercanki.org.pl 
12 422 57 66

PROWINCJA NMP KRÓLOWEJ POLSKI, CZĘSTOCHOWA
ul. Spadzista 15
42-200 Częstochowa
prowincjaczestochowa@sercanki.org.pl 
34 363 36 27

PROWINCJA ŚW. JÓZEFA, RZESZÓW
ul. ks. J. Sondeja 7
35-011 Rzeszów
prowincjasj@sercanki.org.pl 
17 852 07 40

 

 

„Na większą chwałę Najświętszego Serca Jezusowego” – te słowa towarzyszą każdej sercance w najważniejszym momencie życia zakonnego, jakim jest akt oddania się Bogu na całe życie poprzez śluby wieczyste. Do tej chwili siostry przygotowują się przez lata formacji; także do tej chwili powracają po 25 czy też 50 latach życia zakonnego.

W tym roku grudniowe uroczystości w Boliwii miały wyjątkowy charakter, ponieważ siostry z Wiceprowincji św. Franciszka z Asyżu świętowały jedocześnie trzy wydarzenia: jubileusz 25-lecia ślubów zakonnych s. Elizabeth Meneses Catorceno, śluby wieczyste s. Rafaeli Partes Amachuy i s. Mariany de Jesus Dias Ensinas, a także ponowienie ślubów s. Marii Klary  Condori Conde

Uroczystej celebracji przewodniczył ks. Marcelo Molina ze Zgromadzenia Słowa Wcielonego IVE, który uprzednio prowadził siostry przez osiem dni rekolekcyjnych rozważań.

7 grudnia 2024 r. s. juniorystka Maria Klara ponowiła swoje śluby czasowe, powierzając się Sercu Jezusowemu, aby za wzorem swojej patronki – bł. Matki Klary Szczęsnej – z dnia na dzień dojrzewać do ostatecznej decyzji oddania się Bogu na całe życie.

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najśw. Maryi Panny, 8 grudnia, podczas Eucharystii sprawowanej w kościele pw. Virgen de Lujan w Cochabamba siostry otrzymały wianki z rąk m. wiceprow. Krystyny Gosztyły i w obecności sióstr przybyłych z kilku boliwijskich wspólnot oraz członków najbliższej rodziny potwierdziły swoje oddanie się Bogu, składając śluby zakonne, a wraz z nimi złożyły na ołtarzu akt profesji wieczystej. 

Uroczystość, obfitująca w obrzędy liturgiczne przypisane sercańskim ceremoniom, była dla wszystkich zgromadzonych okazją do skierowania serca ku Bogu, który oddaje się człowiekowi bez reszty i oczekuje wzajemności. 

Oprawę Mszy św. ubogaciła posługa asysty i zespołu muzycznego, a świąteczny wystrój kościoła przypominał wchodzącym, że właśnie tego dnia Bóg dokonuje w sercach sióstr „wielkich rzeczy” (por. Łk 1, 49), a one, otoczone opieką Maryi Dziewicy Niepokalanej, są  zaproszone do pełnej jedności z Sercem Chrystusa, Oblubieńca dziewic.