Poszukiwacze Skarbu

Pośród wielu pomysłów na to, jak spędzić sylwestra, pojawiła się również sercańska propozycja rekolekcji pt. Poszukiwacze Skarbu, skierowana do wszystkich, którzy pragnęli pożegnać stary i przywitać nowy rok w atmosferze modlitwy, dziękczynienia, wspólnoty i tematyki  poszukiwania. Uczestnicy rekolekcji byli zaproszeni do postawienia sobie pytania: „Co jest skarbem mojego serca?” Plan spotkania został tak przygotowany, by pomóc uczestnikom w odnalezieniu odpowiedzi. 

Rekolekcje rozpoczęły się 29 stycznia. Pierwszym punktem programu było zawiązanie wspólnoty, podczas którego każdy uczestnik otrzymał plakietkę Poszukiwacza Skarbu. Miała ona wszystkim przypominać, że te dni będą swoistą wyprawą w głąb serca, aby odkryć ten jeden, najcenniejszy Skarb, którym jest Bóg. Pierwszego wieczoru ks. Łukasz Stachura MS sprawował Eucharystię, która także w następnych dniach stanowiła centrum i szczyt wszystkich innych rekolekcyjnych wydarzeń. 

Kolejny dzień rozpoczął się od modlitwy i konferencji, którą wygłosił ks. Łukasz. Nawiązując do słowa Bożego, zachęcał młodzież do tego, aby szukała prawdziwych skarbów, a więc skarbów wiecznych. Pozostałe chwile poranka rekolektanci spędzili przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Po południu odbyły się warsztaty mające na celu odkrycie trzech „wysp” – siostry, które prowadziły zajęcia, zaprosiły młodzież do zmierzenia się z trzema przestrzeniami serca, a mianowicie ze wspomnieniami, pragnieniami oraz z tym co jest najgłębszą istotą ludzkiego doświadczenia, a więc z miłością. Każdą z tych sekcji prowadziła inna siostra, a młodzież podzielona na trzy grupy miała okazję głębiej wejść w treści warsztatów. Młodzież miała również okazję podzielić się refleksjami i przemyśleniami z tego cennego doświadczenia. Celem warsztatów było także wprowadzenie młodzieży w tematykę sztuki pt. Czuj się jak u siebie!, którą siostry przedstawiły wieczorem. Na zakończenie spotkania osoby chętne podzieliły się swoimi wrażeniami ze spektaklu. 

Ostatni dzień roku rozpoczął się od modlitwy porannej, podczas której młodzież modliła się Jutrznią. Po wspólnym śniadaniu i Eucharystii, rekolektanci zostali zaproszeni do refleksji nad mijającym rokiem 2024. W klimacie skupienia i ciszy, każdy miał okazję do wyrażenia w formie pisemnej wszystkiego, za co chciałby Bogu podziękować. Zapisane kartki, których było bardzo wiele, znalazły się na dużej tablicy, która pod koniec dnia została umieszczona  przy ołtarzu w kaplicy Domy bł. Klary Szczęsnej. Eucharystia sprawowana o północy stała się wielkim dziękczynieniem za wszystkie łaski wspominane z radością i wdzięcznością. 

Zanim jednak nastąpił sylwestrowy wieczór, w ostatnie popołudnie roku ks. Łukasz zaprosił dziewczęta i chłopców na konferencję w plenerze. Spacerując po Krakowie, ksiądz dzielił się z młodzieżą cennymi refleksjami, które pozwoliły im jeszcze głębiej wejść w tematykę rekolekcji. Resztę popołudnia młodzież poświęciła na dekorowanie sali na zabawę sylwestrową. Wieczorne spotkanie uświetniły tańce grupowe i wspólna rekreacja. O godz. 22.30 wszyscy zgromadzili się w kaplicy na Godzinie Świętej, podczas której, uczestnicy spontanicznie przepraszali, dziękowali i prosili dobrego Boga, o to wszystko, czego pragną. Gdy wybiła północ wszyscy zgromadzeni podziwiali piękne fajerwerki, które rozświetliły krakowskie niebo. W środku nocy rozpoczęła się Msza św. dziękczynna za wszystkie łaski otrzymane w minionym roku. Eucharystia była również dobrą okazją do tego, by w Sercu Jezusa złożyć wszystkie sprawy, troski i nadzieje związane z Nowym Rokiem Pańskim 2025. Po zakończonej liturgii wszyscy wyszli na zewnątrz, by zapalić sztuczne ognie i złożyć sobie najlepsze życzenia. 

Ostatni dzień rekolekcji, a zarazem pierwszy dzień nowego roku rozpoczął się Eucharystią, po której cała grupa złożyła serdeczne podziękowania księdzu Łukaszowi. Następnie wszyscy spotkali się razem, aby podsumować ten święty czas i podzielić się swoimi przeżyciami i refleksjami. Rekolekcje przygotowały i poprowadziły: s. Joanna Wasąg, s. Liliana Mozdyniewicz i s. Amanda Adamczyk, a pomocą służyły: s. Benedykta Sadzik, s. M. Goretta Kruczkowski i s. M. Ignacja Chlebicka oraz siostry ze wspólnoty junioratu. 

Tych kilka dni spędzonych na wspólnej modlitwie i poszukiwaniu Skarbu, było prawdziwie błogosławionym czasem, podczas którego nie zabrakło głębokich przeżyć, pięknych rozmów, dobrej zabawy, a równocześnie pogłębionej modlitwy oraz chwil ciszy i refleksji. Niech Serce Jezusa będzie uwielbione, i niech udzieli wszystkim uczestnikom trwałych i pięknych owoców rekolekcji.