Budujmy swoje życie na mocnym fundamencie, którym jest Chrystus
Patrząc na przykłady Świętych, którzy całkowicie oddali się Bogu, patrząc na przykład życia naszej s. Emmy, zadajmy sobie pytanie: czy Bóg jest Tym, któremu do końca potrafię zaufać? Modląc się dzisiaj o szczególne dary Boże dla Siostry Jubilatki, prośmy również, byśmy umieli budować na B całe nasze życie – mówił ks. dr hab. Antoni Świerczek, prorektor UPJPII w Krakowie, podczas Mszy św. dziękczynnej za 75 lat życia zakonnego s. Emmy Kowalskiej.
W Domu Macierzystym Zgromadzenia Sióstr Sercanek w Krakowie 17 stycznia 2024 r. s. Emma wraz z sercańską rodziną zakonną dziękowała za wszystkie dary Bożego Serca otrzymane w ciągu minionych lat. W jubileuszowej uroczystości uczestniczyły: m. gen. Olga Podsadnia wraz z siostrami z zarządu generalnego, m. prow. Konrada Dębicka, siostry ze wspólnoty Domu Chrystusa Króla wraz z s. przeł. Maksymillą Gierulą oraz siostry z pobliskich wspólnot. Wielką radością dla Siostry Jubilatki była również obecność rodzonego brata oraz członków najbliższej rodziny.
W homilii celebrans nawiązując do biblijnej sceny zwycięstwa Dawida nad Goliatem oraz do historii życia św. Antoniego pustelnika, wspominanego w tym dniu w liturgii, zachęcał do postawy całkowitego zawierzenia Bogu.
Kiedy patrzymy na dzisiejszą Jubilatkę, która dziękuje Bogu za tak długie lata życia zakonnego chcemy w odniesieniu do niej powiedzieć, że to właśnie ona w swojej młodości, usłyszawszy głos Chrystusa: „Pójdź za Mną”, oparła swoje życie na Bogu i uczyniła z Niego jedyny fundament. Trzeba nam również popatrzeć, czy Bóg jest w centrum naszego życia, bo tylko wtedy będziemy mieli odwagę stanąć zwycięsko naprzeciw sytuacji, które będą nas przerastać.
Po liturgii słowa s. Emma odczytała modlitwę zawierzenia Najświętszemu Sercu Jezusowemu i ponowiła swoje śluby, które złożyła przed 75 laty. Przez zakończeniem Eucharystii wszyscy odśpiewali Te Deum, a ks. dr hab. Antoni Świerczek wręczył Siostrze Jubilatce papieskie błogosławieństwo.
Jubileuszowe spotkanie zakończyło się życzeniami w refektarzu Domu Chrystusa Króla i świątecznym spotkaniem przy stole.